Strona główna   Ogłoszenia   Liturgia   Sakramenty   Grupy parafialne   Historia   Kapłani   Galeria   Cmentarz   Kontakt


Msza Święta niedzielna

SOBOTA 18.00

NIEDZIELA:

8.00, 10.00, 11.30, 18.00 

W dni powszednie

PONIEDZIAŁEK, ŚRODA,

CZWARTEK,PIĄTEK  18.00. 

WTOREK 9.00

Nabożeństwa

ŚRODA 18.00

Nowenna do

Matki Bożej 

Nieusytającej Pomocy

*

PIĄTEK 18.00

Koronka do Bożego

Miłosierdzia

*

NIEDZIELA 9.30

codziennie przed Mszą Św.

Różaniec

 

 

 


ŚRODA

18.30 - 19.30

PIĄTEK

18.30 - 19.30

SOBOTA

9.00 - 11.00


Codziennie przed Mszą Św.

 

 

 


PONIEDZIAŁEK, SOBOTA

20.00 - 21.00

WTOREK

8.30 - 9.00

ŚRODA

17.30 - 18.00

CZWARTEK

10.00 - 18.00

PIĄTEK

17.30 - 18.00

 

 



6
6


 

Historia Parafii

21 sierpnia 1408 r.

Biskup poznański Wojciech Jastrzębiec w Podrzewiu gm. Duszniki, na polecenie króla Władysława Jagiełły do którego należała Kopanica i okoliczne miejscowości, konsekrował (poświęcił) i erygował (założył) nową parafię "ad conservationem finum regni Poloniae et dioecesis nostrae" (dla zachowania granic Królestwa Polskiego i diecezji) - parafia Kopanica była wówczas nadgraniczną Królestwa Polskiego. Do nowej parafii włączono miasto Kopanicę z wsiami: Wielką Wsią i Małą Wsią, Jaromierzem, Wąchabnem oraz Kargowę z Chwalimiem (obecnie parafia Kargowa).

 

Jako uposażenie otrzymała plebania 2 łany roli (ok.30 ha), plac pod dom plebana z ogrodem i łąką, gać(groblę) na Obrze, zagrodę dla rybaka z prawem rybołówstwa, kopę (60 szt.) drzew na barcie (ule) leśne, dziesięciny(podatek płacony kiedyś na rzecz kościoła w wysokości ok. 1/10 plonów), z folwarków parafii w Jaromierzu i Wielkiej Wsi, meszne – podatek płacony zbożem i daninę z młyna na Obrze. Wcześniej Kopanica i okolice należały do parafii w Niałku.

 

Pierwszym proboszczem zostaje Jan, który przenosi się z parafii w Komorowie (wykaz proboszczów kopanickich na podstronie)

 

Tłumaczenie łacińskiego tekstu aktu erekcyjnego:

1408. die 21. mensis Augusti, in Podrzewie. Albertus episcopus Posnaniensis ecclesiam parochialem in villa Kopanica erigit et dotat.

 

R. Albertus episcopus Posnaniensis a. 1408 die 21. Augusti in Podrzewe, pisze do rządcy kościoła parafialnego wsi Siedlec, iż zważywszy, że wsie Kopanica, Kargowa i Chwalim,

 

  • leżące na pograniczu dyecezyi, odłączone są rzeką Obrą i niebezpieczną przez nią przeprawą, a wieś Jaromirz,
  • poprzednim przyległa, gęstemi lasami od wsi swej parafialnej Niałek
  • i blisko o 11/2 mili odległa, co wiernym i proboszczowi nader utrudnia służbę bożą, postanawia w Kopanicy wznieść kościół parafialny, aby powyższym niedogodnościom zapobiedz i granice swej dyecezyi w całości zachować.

 

W tym celu nadaje dwa łany na uposażenie probostwa i plac wraz z ogrodem i łąką za plebanią, gać na rzece Obrze i rybaka z wolnym ogrodem z prawem łowienia ryb na wodach do Kopanicy należących, a na młynie cotydzień jeden wiertel (quartale) mąki żytniej i kopę drzew na barcie w lasach tamecznych. Na wsiach zaś Jaromirz, Kargowa, Chwalim i Manchowno dziesięciny folwarczne. Mieszkańcy tych wsi do nowej parafii wcieleni zostają, gdzie mają przyjmować sakramenta i inne parafialne obrzędy. Proboszczem mianuje biskup księdza Jana, dotychczasowego proboszcza w Komorowie, za zezwoleniem króla, który również na fundacyę tej nowej parafii dał swe przyzwolenie. Poleca zatem biskup wspomnianemu proboszczowi z Siedlca, aby proboszcza z Niałka o tem rozporządzeniu zawiadomił a ks. Jana na nowe probostwo wprowadził. Powyższy akt zatwierdził król Kazimirz Jagielończyk, Piotrcoviae in eonventione generali, feria III proxima ante festum bb. Simonis et Iudae apostolorum a. 1463.

 

Archivum consistorii episcopalis Posnaniensis, acta de anno 1598 - 1600.

 

  • Siedlec, Kargowa, Kopanica i Chwalim wsie w powiecie babimojskim.
  • Jaromirz, wieś nad Obrą w pow. babimojskim położona.
  • Niałek, wieś również w tym powiecie.

 

(powiat babimojski obejmował w XIX i na pocz. XX obecny pow. wolsztyński wraz z Babimostem i Kargową - dopisał Dariusz Poszwiński)

 

ze zbiorów Wielkopolskiej Biblioteki Cyfrowej

1418 r.

– w Kopanicy istnieje szkółka parafialna, wspominany jest też jej rektor Klecha Szymon.

15 XI 1421 r.

– w dokumentach kościelnych wymieniony jest pleban kopanicki Bartłomiej.

1443 r.

– Król Kazimierz Jagiellończyk, syn Władysława Jagiełły, potwierdza założenie parafii w Kopanicy.

1458 - 1459 r.

– duszpasterzem kopanickim był Andrzej z Opalenicy, późniejszy sufragan poznański.

1462 r.

– w Kargowie powstaje kościół pomocniczy kopanickiej parafii.

16 kwietnia 1520 r.

– pleban starzec Jan z Kopanicy składa na ręce biskupa poznańskiego rezygnacje z urzędu z zastrzeżeniem emerytury.

1636 r.

– w parafii kopanickiej założono bractwo św. Anioła Stróża.

1639 r.

– Poświęcenie nowo wybudowanego kościoła, który zbudowano po pożarze starego.

1668 r.

– budowa nowego kościoła, poprzedni spłonął lub został rozebrany. W czasie budowy kościoła nabożeństwa odbywały się w „Silcu”, (zamiejscowym Czytelnikom wyjaśnimy że chodzi o obecną stołeczną wieś gminy - Siedlec).

19 maja 1679 r.

– sufragan poznański Maciej Kurski konsekruje światynię kopanicką: „Kościół w Kopanicy jest drewniany, wewnątrz ozdobny, pod tytułem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Macieja Apostoła ”.

1725 r.

– wizytujący parafie biskup Lipowicz pisze o szpitalu (wtedy tak nazywano przytułki bliskie dzisiejszemu pojęciu „dom opieki”) kopanickiej parafii: ”Dom szpitalny w Kopanicy wymaga wielkiej reparacji, dlatego też tylko czterech ubogich w nim nędznie mieszka. Szpital ten ma własne role, zwane Kątem za ogrodem plebańskim zacząwszy od gruszy, posiada także i łąkę”

1776 r.

– Pan Bojarski, dzierżawca majątku w Jaromierzu wybudował przy kościele dzwonnice własnym nakładem,

1814 r.

– w kościele odbyło się nabożeństwo żałobne za duszę św. p. Ks. Józefa Poniatowskiego, którego zabalsamowane zwłoki wieziono spod Lipska na Wawel,

1871 r.

– statystyki podają że Kopanicy zamieszkiwało 508 katolików, 460 ewangelików i 15 Żydów, mieszkańcy zaś trudnili się hodowlą trzody chlewnej, bydła a także uprawą wina – w dobrych latach produkowano 1700 hektolitrów a w mieście znajdowała się szkoła i agentura pocztowa.

1885 r.

– wybudowano obecny kościół parafialny.

1903 r.

– w Kargowie wybudowano kościół pomocniczy, będący w chwili obecnej kościołem parafialnym,

1905 r.

– wzniesiono budynek szkoły katolickiej, obecnie „stara szkoła”.

11 stycznia 1919 r.

– na plebanii nocowali żołnierze niemieccy którzy po ataku Powstańców Wielkopolskich na Kopanicę uciekali z niej ”w bieliźnie i boso” jak wspominał kopanicki ks. proboszcz Władysław Czarnecki.

1 maja 1923 r.

– po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim nowa granica Polski podzieliła Kopanicką parafie pozostawiając po stronie niemieckiej granicy Kargowę i Chwalim gdzie powstała nowa parafia.

28 stycznia 1930 r.

– staraniem proboszcza Franciszka Nowaka odsłonięto w kościele tablicę upamiętniającą żołnierzy kapitana Więckowskiego poległegłych w Kargowie w 1793 r. (należącej wówczas do kopanickiej parafii) w czasie stawiania oporu pruskim wojskom zajmującym Wielkopolskę.

20 czerwca 1937r.

– zasłużony etnograf, prehistoryk i artysta-malarz ks. kanonik Edmund Majkowski organizuje w parafii kopanickiej Konkurs Muzyki Ludowej

3 września 1939 r.

– wojska nazistowskich Niemiec zajęły Kopanicę

do 1943

nabożeństwa w kościele kopanickim odprawiał Oblat Maryi Niepokalanej Jerzy Machoń.

1945r.

– zawieszenie obecnie wzywającego na nabożeństwa dzwonu na wieży kościelnej. W czasie okupacji zarekwirowano dzwon kościelny, dlatego po opuszczeniu kościoła ewangelickiego przez Luteran przeniesiono dzwon z tego kościoła do katolickiej świątyni.

 

Opracował: Dariusz Poszwiński.




                                

stat4u
Osób online: 1